زندگی داستانی جادویی است . تمام روزمره های ما داستان اند.باورها و اندیشه های ما داستانند. ما همه داستانیم ، اما چیزی که امروز نداریم ، داستان است . چیزی که در زندگی های ما گم شده ، داستان و داستان گویی است . همه ی دنیا را می شود در قالب داستان تعریف کرد. وسیله ای که برای خلق بزرگترین صحنه ها ، احتیاجی به جلوه های ویژه ندارد و فقط نیازمند تخیل خواننده است . ژانر داستان آنقدر عظیم است که تقریبا همه چیز را شامل می شود . جز اینست که اکثر اخباری که می خوانیم داستانند . تاریخ داستان است . شعر داستان است . حتی فلسفه هم گاهی داستان می شود . بر خلاف همه ی دنیا که ارزش داستان خواندن و تخیل را درک کرده اند . مردم من از بعد فردوسی ، دیگر برای خیال خود ارزش قائل نیستند . سلاح اصلی تمدن به کناری افتاده . وسیله ای که خدا هم برای تربیت بشر به آن پناه برده در زندگی زیادی واقعی ما گم شده .پس داستان ها آمده که قدمی کوچک در تغییر اندیشه و تخیل و باورهای مردم سرزمینش بردارد
داستان ها به چه موضوعاتی می پردازد؟
داستان ها تقریبا به همه ی موضوعات می پردازد . ولی نگاهش به همه چیز داستان وار است . علم برای ما داستانی خیال انگیز است و لذت کنجکاوانه ی مرزهای دانش را ماجراجویانه ترین داستان ها می دانیم . تاریخ که سراسر داستان است . هر شهری و هر مردمی برای ما داستانند . اگر نه برای عبرت ، برای لذت . تمام روزمرگی ها ی ما داستانند
ایمیل داستان ها
چرا داستان ها ؟